سیستان هر روز  تشنه تر از دیروز

بند کمال خان افغانستان ، بندی بر گلوی تشنه مردم سیستان است.

در کودکی وقتی ما را وامی‌دارند از بازی‌های لذت بخش کوچه به کلاس‌های خشک و بی روح مدرسه برویم ، برای آن است که علم و دانش برای فردای خود بیاموزیم. فردایی که یک یا ده و یا بیست سال بعد از آن، تازه شروع خواهد شد. می آموزیم که پیش بینی احتمال بحران در زندگی مان بسیار مهم است. یعنی آن که در دقیقه نود نمی‌شود دردی را علاج کرد. باید بحران‌های بزرگ سرزمینی را از ده ها سال قبل از ورود به بحران، با کیاست و درایت و بر اساس تجربه پیش بینی کرده و به فکر علاج  بود؛ نه آنکه پس از گذشت سالها از خشکسالی و تلفات انسانی و اقتصادی تازه به فکر علاج موقت افتاد و طرح لوله کشی داد و حساسیت های بی مورد ایجاد کرد. از اول باید به فکر آب بود.

دشت پربرکت سیستان با تمام عظمت خود وابسته به آبی است که از کشور افغانستان می آید. البته این آب برای کشور افغانستان هم جزئی از منابع استراتژیک اوست و در ارتباط با آن، تن به قوانین بین المللی هم نمی‌دهد.

بعد از سد کجکی ، بند کمال خان را احداث نموده تا هرچه آسمان باران ببارد و هیرمند آب بیاورد در خود ذخیره ‌کند و اجازه ورود آب به سیستان ایران را هم منوط به خرید آب کرده اند ، آیا پولی هست آب خریداری شود؟!

کانالی عظیم و انحرافی احداث کرده اند تا سرریز سد از طریق آن مستقیم به گودذره ریخته شود اما به کام تشنه سیستان وارد نشود.

حق آن بود دولتمردان ایران از دهه ها قبل وقتی می‌دانستند با زور و قلدری و جانم و عمرم گفتن، احتمال جاری شدن آب نخواهد بود، با کیاست رابطه حسنه ای یا منافع مشترکی با کشور افغانستان در ارتباط با آب سیستان طرح ریزی می‌کردند که هم افغانها هم ایرانیان منتفع می‌گردیدند و سیستان تشنه نمی ماند.

دانش مدیریت استراتژیک در سیاست خارجی و علوم توسعه، امروزه راهکارهای متعددی بر این امور دارند؛ اما دولتمردان ما گویا با تخصص بیگانه اند که بهره وافی و کافی از این علوم راهبردی ببرند .

وقتی برادران افغان کانال انحرافی آب مستقیم به گود زره میزنند، به نظر نمی‌رسد زیاد قدرشناس مهمان نوازی ایرانیان از مهاجرین آنان در بحران افغانستان باشند.

اکنون پیشنهاد می‌شود همایشی در سطح ملی و بلکه بین دو کشور، با حضور کارشناسان و متخصصین علوم مربوطه برای پیدا کردن راه حلی قطعی و با حفظ منافع دو طرفه بر گزار گردد. سیستان جمعیتش به دلیل مصائب موجود در حال تخلیه است. چنانچه این روند ادامه یابد و منجر به آن گردد که حضور پادگان زابل با مشکلات خدمات رسانی روبرو گردد دهلیز بسیار عظیمی از محدوده پادگان بیرجند تا پادگان زاهدان به لحاظ امنیت ملی باز و خالی از دفاع به خطر خواهد افتاد.

سیستان جگر گوشه ایران است با فرهنگ و پیشینه تاریخی بسیار پر افتخار و با ارزش خود، حق شهروندانش است که حکومت صدایشان را بشنود و فکر اساس با نیت توسعه پایدار برای آب سیستان کند.

پرویز سارانی

رئیس حزب جمهوریت در استان سیستان و بلوچستان