شهر هوشمند زاهدان و یاغی گری راحت اقلیتی بی پروا

کد خبر: 290

زمان انتشار: 15 آذر 1399 - 20:54 بعد از ظهر

امنیت رکن اصلی احساس ، آرامش زندگی و شرط سوم برای مؤمن و با ایمان بودن است و بعد از نیازهای فیزیولوژی و مطرح بودن در بین اطرافیان.
ایمان به مفهوم جمع امنیت داشتن و نهراسیدن ونترسیدن در ذهن و فکر است نه چیز دیگر!
با اتفاقاتی که ظرف چندین روزاخیر در تهدید امنیت عمومی در زاهدان رخ داده احساس امنیت و آرامش از مردم سلب شده و این یعنی ناامنی یا بی ایمانی ، در یک کلام یعنی امنیت نیست!
جایی بدتر می‌شود که روز به روز بیشتر رخ می‌دهد و روند رو به رشدش اذهان جامعه را مشوش می‌کند.
این قتل ها برای ربایش یک گوشی موبایل و این قبیل نشان از وخامت اوضاع دارد ، نشان می‌دهد اوضاع ضمن تلاش نیروهای انتظامی از کنترل آنان در حال خارج شدن است. افزایش چشم گیر دزدی ها و کیف و موبایل قاپی ها ، آدم ربایی ها و قتل های آشکار در معابر عمومی شهری هوشمند که مجهز به دوربین های مدرن است ،
به لحاظ جامعه شناسی دارای معنا و مفهوم خروج جامعه از اعتدال است .
این افراد دو دسته اند:
گروهی جوان ماجرا جو و سارق صفت که از حفره های امنیتی و ضعفهای انتظامی سوء استفاده و عملیات می‌کنند و باید ضمن تعقیب مورد سخت ترین مجازاتها در ملا عام در محل های اشرار خیز قرار گیرند.
این ضعف بافت چیدمان اجتماعی ست که در چنین شرایط سختی برای آنان پیش بینی لازم را بزرگان فاقد دانش مدیریت نکرده اند!
در کشورهای توسعه یافته خیرینی غذاهای ساده ای را به رایگان در دو وعده می‌دهند و نیازمندان به آنجاها مراجعه کرده و اندکی رفع نیاز می‌کنند .
حتی دین گفته شکم گرسنه ایمان ندارد!
البته ما در رفتار بزرگان دینی توصیه های زیادی برای درک شرایط سخت این افراد می‌بینیم .
صد البته بروز چنین مصایبی ناشی از بی توجهی به علم اقتصاد ، جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی ست . مدیریت‌های غیر علمی تصمیم می‌گیرند در بحرانها به دلیل نبود اعتدال اجتماعی این مصائب بروز می‌کند .
تنها مجازات راه حل مشکل و مصیبت نیست توسط کارشناسان تحصیل کرده مرتبط باید آسیب شناسی شده و مطلب به طریق علمی حل شود .
دولت برای قشر محروم و احقاق حق آنها به وجود می آید و گرنه قدرتمندان که نیاز به دولت ندارند!
باید مشکلات را ریشه ای ، اساسی، علمی و انسانی حل کرد .
این مهم اول وظیفه دولت است بعد بزرگان اجتماعی و رهبران جامعه که قشر متمول را وادارند خیرات خود را به سمت محرومان جامعه هدایت کنند.
در ضمن تحقیق شود که آیا واقعا نیازمندند یا سر سیری و ماجراجویی این اعمال صورت می‌گیرد. بدیهی‌ست یکی از عوامل بازدارنده مجازات است و با توجه به افزایش بزه کاری ها و ناهنجاری های اجتماعی و سرقت و درگیری های خشن لازم است سخت ترین مجازات ها اعمال گردد.
من به نوبه خودم از زمام داران دلسوز واقعی ، نیروهای امنیتی ، دادستان ، پلیس خواهشمندم قشر ضعیف جامعه را با هدایت علمی دریابند و با خطا کاران و شرورانی که به جان و مال و نوامیس و آسایش و آرامش مردم خسارت وارد می کنند ،
برخورد قهر آمیز و عبرت آمیز و سخت داشته باشند !
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در افرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار ‌