طرح «لایحه عفاف و حجاب» از بیخ و بن اشتباه و مقابله با مردم این سرزمین است

دفتر فرهنگی و شاخه بانوان حزب جمهوریت ایران اسلامی با انتشار بیانیه‌ای مشترک به انتقاد از لایحه عفاف و حجاب پرداختند.

به گزارش روابط عمومی حزب جمهوریت ایران اسلامی، متن این بیانیه به شرح ذیل است:

موضوع حجاب برای زنان این مرز و بوم، مسأله ای است که بعد از انقلاب اسلامی از سوی حکومت مطرح شد در حالی که در بحبوحه انقلاب صحبتی از آن نبود؛ لذا انبوه مردمی که در پیروزی انقلاب مشارکت داشتند، با تصور دیگری از آزادی، در راهپیمایی ها و مبارزات حضور پیدا می کردند.  اما کمی بعد علاوه بر طرح حجاب، حتی براجباری شدن آن هم پافشاری شد. با توجه به ویژگی های نسلی که انقلاب را دیده و عده پرشماری از این نسل در پیروزی آن سهیم بودند و وعده های پر زرق و برق بهشت شدن ایران با آوردن نفت بر سر سفره های مردم در سایه ی یک حکومت دینی را ممکن و باور کردنی می دانستند، مقاومت کمتری در برابر پذیرش حجاب از خود نشان دادند و حجاب اجباری شد. هم اکنون چهار دهه می گذرد نسل جدیدی آمده است که نه در جریان انقلاب بوده و نه جنگ و شهادت جوانان و سربازان این خاک و آرمان هایشان را دیده است. نسلی که مرزها را در نوردیده و پیشرفت و توسعه در آن سوی آب ها را لمس کرده است،  این نسل مشکلات عدیده و این همه سختی و سردرگمی در کشور را بر نمی تابد و به جای آن، آبادانی، آسایش، آرامش و برخورداری از حقوق اولیه اش را می خواهد. معتقد است باید با تغییر نسل، قوانین جدیدی تصویب شود که با مطالبات آن ها سازگار باشد. قانونی را می خواهد که همان توسعه پایدار در کشور های پیشرفته را در این کشور به ارمغان آورد. بنابراین باید حکومت دریابد که آینده از آن نسل های بعدی است. پافشاری بر فرهنگ، قانون و مطالبات قدیمی برای نسل های جدید کار عبث و بی ثمری است که لطمات زیادی به همراه خواهد داشت. عدم رونق زندگی مردم به بهانه دسیسه های دشمن و استکبار جهانی و وعده های سر خرمن، برای این نسل بی معنی است. آن ها بدون ملاحظات خاصی که طی سال ها به صورت مکرر توسط حکومت به جامعه تلقین شده است، قوانین صحیح برای ایجاد امنیت، آرامش و پیشرفت در کشور را می خواهند. یقیناْ دلیل تراشی و اصرار بر اشتباهات گذشته برای ذهن هایی که مانند لوح پاک و بی دغدغه از دل نگرانی های دلواپسان است، امری ناموجه و غیر معقول است.

در خصوص ارائه لایحه عفاف و حجاب به مجلس شورای اسلامی باید یادآور شد اولا این کار منحرف کردن اذهان عمومی از مشکلات اساسی کشور که در رأس آن مشکلات اقتصادی است و مشغول کردن نیرو و پتانسیل کشور به امور حاشیه ای می باشد. ثانیا خانواده های ایرانی با عفاف آشنا و مأنوس هستند و آن را منحصر در داشتن حجاب نمی دانند. بنابراین نباید با قرین کردن عفاف و حجاب به زنان عفیف این مرز و بوم تاخت و خشم آنان را بر انگیخت. مسئولین و تصمیم گیران باید بدانند مطرح کردن این لایحه از بیخ و بن اشتباه و مقابله با مردم این سرزمین است، آن هم در برهه ای از زمان که یادآور مرگ کسانی است که با اصرار بر تحقق حجاب اجباری از سوی حکومت جان باختند.

در ذیل به برخی اشکالات که به ارائه این لایحه از سوی دولت به مجلس وارد است، اشاره می شود:

۱- می بایست قبل از اقدام به تدوین این لایحه به عدم اعتقاد فقهای برجسته به اجباری بودن حجاب توجه می شد و هم اکنون نیز شایسته است این علما پی گیر بی اعتنایی به نظراتشان که منجر به دین گریزی مردم می شود، باشند. خشن جلوه دادن دین و اجبار در تحقق نمادهای آن، مسلما موجبات به فراموشی سپرده شدن دین را فراهم می نماید و بر علما و اندیشمندان دینی است که به عنوان وظیفه شرعی با جدیت جلوی این رفتار غلط به نام دین از سوی حکومت را بگیرند.

۲- اساسا حجاب مقوله ای فرهنگی است که باید به صورت بنیادی به آن پرداخته شود تا در جامعه نمود و تبلور یابد و در این میان ضروری است از نظرات و پیشنهادات اندیشمندان حوزه های عدیده مانند جامعه شناسی، مردم شناسی، علوم سیاسی و فرهنگی بهره جست. نگریستن به حجاب به عنوان نمادی که می توان با فشار قانون آن را به منصه ظهور رساند، اشتباه بزرگی است که هرگز نمود پایدار نخواهد داشت. در ترویج فرهنگِ حجاب باید نظر به جنبه های ایجابی داشت زیرا با ورود به جنبه سلبی و در نظر گرفتن مجازات برای عدم اجرای آن، در عصر حاضر با ویژگی های دنیا و نسل کنونی، هرکز این امر محقق نمی گردد و برعکس عواقب شومی برای مجریان این اجبار و مردمی که در مقابل آن ها قرار می گیرند خواهد داشت.

۳- نگاهی به این لایحه سطحی بودن آن را نمایان می سازد، زیرا پافشاری بر یک سری قوانین با نام دین آن هم بدون ایجاد معرفت دینی تحکم اقلیت بر اکثریت خواهد بود و مسلماْ اصرار بر اموری که سنخیتی با خواست عمومی جامعه ندارد، پیامدی جز برخورد خشونت آمیز با مردم، بازداشت های پی در پی، زندان و  انزجار عمومی نخواهد داشت. حتی اگر این قوانین پیاده شوند نیز ترویج فرهنگ تظاهر در محیط کاری خواهد بود که متظاهر را بالا و افراد صادق را منزوی نموده ابزاری در دست جریان های باندی برای ارتقا رفقا و حذف رقبا می شود و پرونده سازی و شیوه های پوسیده و نخ نمایی که سالیان متمادی کارساز نبود، مجدداْ ظهور و بروز می نماید.

۴- ادعای ایجاد امنیت برای نهاد خانواده در سایه لایحه عفاف و حجاب، یکسو نگری اقلیتی واپسگرا را نمایان می کند که توقع دارد با تحکم از سوی نیروی انتظامی و احکام دادگاه ها بتوان عقیده ای را با اسلحه و چماق در افکار عموم حک و سپس در جامعه عملی نماید، آن هم بدون اهمیت دادن به این که جامعه دو قطبی شده و مردم در مقابل یکدیگر قرار می گیرند. لایحه ای که موجبات حمله به دختران و زنان این مرز و بوم، باز کردن پای آنان به بازداشتگاه، دادگاه و زندان، ممنوعیت از خروج از کشور، تحمیل هزینه های گزاف و بدون منطق بر مردم در زمانی که اکثریت مردم به خاطر سوء مدیریت حکومت با فقر و نداری دست و پنجه نرم می کنند را فراهم می آورد و حتی محصلین و دختران زیر سن قانونی را از شمول این قانون بی بهره نمی گذارد، چگونه می تواند با ایجاد این همه ناامنی و دلهره برای خانواده ها، تأمین کننده امنیت و آسایش برای جامعه باشد؟

۵- در خصوص روند تصویب این لایحه؛ یعنی مشمول اصل ۸۵ قانون اساسی کردن آن؛ بارها فعالین سیاسی رویه تفویض قانونگذاری از مجلس به شوراهای عالی و کمیسیون ها را انحراف از قانونگذاری صحیح  و مصداق حذف جمهوریت از نظام دانسته اند؛ علاوه بر این، در تمسک مجلس به این رویه، محتوای این اصل که مختص به موارد ضروری و آزمایشی بودن آن است، به محاق رفته و نابخردانه این اصل دست آویزی برای شانه خالی کردن مجلس از انجام وظیفه اصلی خود؛ یعنی قانونگذاری شده است. در خصوص امر مهمی مانند اجباری کردن حجاب که به طور مستقیم به نیمی از جمعیت کشور و با در نظر گرفتن نقش زنان در خانواده به طور غیر مستقیم به تمام جمعیت ایران مربوط می شود، به جای مراجعه به آراء عمومی و رفراندم، آن را توسط دولتی که با رأی حداقلی مردم بر سرکار آمده است تهیه و به مجلسی که باز با رأی حداقلی مردم انتخاب شده است،  ارائه داده و به جای بررسی در همین مجلس فاقد تکیه بر اکثریت مردم، به تصویب در کمیسیون چند نفری احاله داده می شود. یعنی مردم از حاکمیت بر سرنوشت خود به اطاعت از چند نفر منتخب اقلیت سوق داده می شوند.

حزب جمهوریت ایران اسلامی همواره در کنار مردم و منعکس کننده مطالبات آنان بوده است. در رابطه با لایحه عفاف و حجاب نیز دفتر فرهنگی و شاخه بانوان این حزب با محکوم کردن ارائه این لایحه از سوی دولت به مجلس شورای اسلامی، تأکید می نماید که این لایحه هیچگونه سنخیتی با مطالبات مردم ندارد و اصرار بر تصویب آن را ایجاد معضلی دیگر از سوی حکومت برای مردم شریف و غیور ایران می داند. بر نهاد های مرتبط با خانواده، زنان و جوانان مانند معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهور و کمیسون های مرتبط مجلس لازم است در قبال هزینه هایی که بابت فعالیت آن ها بر دوش مردم تحمیل می گردد، در این گونه مسائل وظایف اصلی خود را انجام دهند و از تصویب قوانینی که زندگی کثیری از مردم این مرز و بوم را با مشکل مواجه می کند مجدّانه جلوگیری نمایند. بر معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری لازم است به جای مشغول کردن خود به دادن مقداری وام یا زمین به تعداد اندکی افراد که در مقایسه با جمعیت نیازمند و تورم در ایران پشیزی نمی ارزد و صرفا فعالیتی پوپولیستی محسوب می شود، به امور اساسی مانند قانونگذاری های کلان مرتبط با آن نهاد بپردازد. متأسفانه عدم حضور و نقش آفرینی این نهاد ها در این بزنگاه های تاریخی نشانه بیهوده بودن تأسیس آن ها و صرفا تزئین ویترین حقوق شهروندیِ برخی از اقشار مردم مانند زنان توسط حکومت برای مشروعیت بخشیدن به خود است.

دفتر فرهنگی و شاخه بانوان حزب جمهوریت ایران اسلامی

نوشته شده توسط: modir